من با زندگی خودم چکار کردم؟؟؟؟

این سئوالی است که من اینروز ها از خودم می پرسم....

من با زندگی خودم چکار کردم؟؟؟؟

غم انگیز است اما انگشت اتهام به سوی خود گرفتن عادت این روز  های من شده است...شاید پاییز است که نشاط را از من گرفته ....هر چه هستم،روز هایی افسرده را می گذرانم...من از عمری که با جناب مادیات فنا کردم پشیمانم...پشیمانم...من با زندگی خود چه کردم...چقدر یک انسان می تواند احمق باشد...چقدر می تواند کلاه همه چیز دانی بر سر بگذارد و زندگی خود را بر باد دهد...چقدر می تواند ساده باشد...و فکر کند که ساده نیست...پانزده ماه از اخرین روز می گذرد و نمی دانم که تا چند وقت دیگر باید در پست هایم از شخصیت مرموز جناب مادیات حرف بزنم...شخصیتی که انچنان هم مرموز نیست...اگر در بحر شخصیتش کنکاش کنی جز یک پوسته ی  تو خالی چیزی نمیشود جست...پنج سال از زندگی ام را برای تربیتش و ارتقائ  روابط اجتماعی اش صرف کردم ....هر چند مربی خوبی بودم و اکنون برای خودش فکر می کند جایی خبری است و مردم هم!!!!اما یک معلم همیشه ترفند هایی را برای روز مبادا نزد خود نگه می دارد!!!تقریبا پدر قانع شده بود که جناب مادیات اصلاح شدنی است... من که زیر و زبر اخلاقش را می دانستم برایم کاری نداشت که کاری کنم که با دوکلمه از من شخصیت واقعی اش را نشان دهد و واژه هایی را که عمری سپری کردم و خون دل خوردم تا از دایره المعرف ذهنش حذف کنم را به یادش بیاورد...نه اینکه گناه از او باشد...گناه از من بود...هیچ کس تغییر نمی کند...اصول اخلاقی در کودکی شکل میگیرد نه در سی  سالگی و حالا سی و پنج سالگی...من زیادی  خوش باور بودم...من با زندگی خودم چه کار کردم....هیچ...من بچه ای بودم که زود عروسک هایم  خاک گرفتند....هر کاری را زود تر از موعودش شروع کردم...همیشه و در هر امری...این هم یکی از ان کار ها بود... که همیشه یک سئوال از خودم میپرسم که این همه مدعی عقل ان زمان کجا بودند؟مگر نه اینکه شاهد و ناظر بر روند زندگی من بودند...پس چرا ان موقع این همه دلیل و منطق عرضه نمی کردند؟اه ،من ادمی نیستم که فرافکنی کنم مشکلاتم را....باز هم می پرسم...من با زندگی خود چه کردم...