مرا به خاطر بسپار

اگر این زندگی من است ...

اگر این روزگاری است که باید طی کنم...پس طی می کنم...هر کس هر چه می خواهد بگوید...من همین هستم که هستم....شیوه ی زندگی ام اگر چه غریب است ...اما ان را دوست دارم...اگر به کوچک ترین چیز شاد می شوم ...اگر با سخت ترین شرایط کنار می ایم..من این زندگی را دوست دارم...اگر اینده ام نا معلوم است... من این اینده گنگ را دوست دارم...اگر زندگی ام روتین و پیش بینی شده نیست.. من این بی نظمی هایش را دوست دارم...اگر هر روزم  با روز دیگر فرق می کند و هر روز باید منتظر اتفاق تازه ای باشم... من این روزگار را دوست دارم...من همه چیز را دوست دارم...از این که شراره هستم شادم....شادم...

ازاینکه قوانین دست و پاگیر طبیعت مانع حال خوشم نمی شود ...از اینکه برای هر تجربه ای دست و دلم نمی لرزد...از اینکه هستم خشنودم...آی خدا مرا خوب به خاطرت بسپار من با همه ی داشته ها و نداشته هایم شادم....شبم از عطر می و نور شمع رنگین است... مرا به خاطر بسپار... من زندانی زمینم ..اما با همین زندان هم روزگارم شیرین است...مرا به خاطر بسپار...کسی که تسلیم حوادث تلخی که پیش پایم می گذاری نمی شود...این من هستم... شراره...