سه روز از نا پدید شدن نورمن می گذرد.هم جا را دنبالش گشته ایم.همه ما ازرده و محزون هستیم.نبود او برای ما بسیار سخت و طاقت فرسا است. پدر و مادر را محکوم میکنیم که گریز نورمن تقصیر شماست.با محدود کردن در حصار کوچکش او را وادار کردندند مانند پرنده ای در قفس که تا درب قفس را باز ببیند می گریزد از خانه بگریزد
اه نورمن کوچک در این چند روزه چیزی خورده ای؟وای شب ها کجا می خوابی ؟اصلا" زنده ای؟به پدر می گویم که نورمن کوچکمان را در زیر پا له کرده ای و به روی خود نمی اوری !!!اخر خیلی زیادی مهربانی می کند.اما به یاد چشم های نورمن که می افتم دلم اتش می گیرد.
خبری از نورمن نیست .اب شده و به زیر زمین رفته!!از یک لحظه غفلت ما استفاده کرد و برای همیشه ما را ترک کرد.خانه بی او سوت و کور است.نورمی کوچک ما حالا یک بچه فراری شده که خدا می داند که چه اینده ای برای خود رقم بزند.شاید معتاد شود و یا از راه راست منحرف شود
دیگر صدای راه رفتنت و صدای برخورد لاکت را بر سرامیک ها نمی شنوم.لاک پشت کوچک خوشگل کجایی.خاله دل نگران توست.نکند کسی تو را زیر پا له کرده باشد؟حد اقل موبایلت را روشن کن !خاله جان مادرت نگرانت است لجبازی نکن امشب برایت کرم صنعتی تازه خریده به خانه برگرد ما همگی منتظرت هستیم.
آخی لاکپشتت گم شده