حراست از چه؟

پک محکمی به سیگار می زنم و در اندیشه مشوشم خود را جستجو می کنم.اه که چه وظیفه خطیری بر عهده من است .دوران  دوران بدیست.دیگر ارزش ها  از بین رفته است.وظیفه من پاسداری از حریم دانشگاهی است . اما گویی که دیگران اهمیت این شغل را نمی دانند.

نام من با نام شغلم را یکی میخوانند.حراست.حراست از چه؟

من  با چه معیار های وارسته ای پا به این شغل نهادم و اکنون  با چه بر خوردهایی مواجه میشوم چرا که من یک حراست هستم.پکی دیگر به سیگار میزنم.می اندیشم که منی که تمام سعی ام این است که در محیط دانشگاهی از فساد و انحراف اخلاقی جلو گیری کنم منی که سعی بر این دارم که جلوی رفتار های وسوسه انگیز حواییان را بگیرم تا دوباره ادمیان را به ورطه نابودی نکشانند .مگر من از انها چه می خواهم؟می خواهم که   دنیای نفسانی را به اخرتشان  نفروشند.میدانم که این فکر ها ی ملول از کجا اب می خورد  همیشه بعد از کشیدن این تریاک زهر ماری اینطور می شوم.نمی دانم که این به اصطلاح دانشجویان که می خواهند اینده این امت را رقم بزنند با این انحطاط اخلاقی و فساد فکری ما را به کدامین ورطه جهنمی بکشانند.خدایا ما را از شر این شیاطین ادم نما حفظ کن.دلم می خواهد که دمی به خمره بزنم تا شاید بتوانم این همه فساد را که گرداگرد جامعه را فرا گرفته و محیط معنوی و پاک مرا به خطر انداخته فراموش کنم اما مگر می شود!!؟؟پس وظیفه من چه می شود نسبت به جامع ام و باور های  .... نمی دانم چه بگویم پاکت سیگار خالی را له می کنم و به گوشه ای پرتاب می کنم.نمی توانم ان چشم ها را فراموش کنم .دیگر به تهدید های من هم توجهه نمی کند . حتی دیگر  هیچ کس را نمی توانم جایگزین او کنم.دیگر به من التماس هم نمی کند.از اخراج شدنش هم نمی ترسد.باید فکری کنم.به این سادگی ها از او نمی گذرم.زهرم را به او می پاشم...... پس وظیفه من چه می شود نسبت به جامع ام و باورهایم!!!!