معارفه بار دیگر بعد از 4سال

سلام من شراره هستم ودر عین اینکه به نصف کارهای جهان علاقه مندم جدیدا" کشف کردم که نوشتن را از خیلی وقت پیش ها دوست داشتم اما الان با خوندن این نوشته که مال مدت یک ماه پیش بود می فهمید که چرا الان نام من بین بزرگ ترین نویسنده های قرن نیست و می فهمید که تا  چندی دیگر نام من چون ماهی درخشان در بین  نام نویسندگان بزرگ قرن خواهد درخشید .

 من از اول نوشتنا دوست داشتم وهمیشه رویا هام نویسندگی بود.ذهن من همیشه مشغول ساختن داستان های عجیب وغریب بود.هزاران هزار داستان در جای جای این دنیا را در ذهنم به رشته تحریر در اوردم.اگه می نوشتمشون شاید الان بزرگترین رمان دنیا می شد.اما هیچوقت اونا را نمی نوشتم.میترسیدم یکی اونا را بخونه و مسخرم کنه!!!

همیشه ترس از تحقیر وتمسخر عامل بازدارنده ای بود برای تراوش های ذهن خلاق من

اما حالا دیگه اون احساس را ندارم.می تونم هر چی دلم میخواد بنویسم اما حالا دیگه حالشا ندارم(مزاح می فرمائیم)

نوشتن بخشی از وجوده منه اما ننوشتن برای من به منزله ی داشتن دنیایی که هیچکس به غیر من حق ورود به اونجا را نداره

این برای من لذت بخشه که جایی را دارم که هیچکس دیگه از اون خبر نداره

سرزمینی که فرمانرواش خودمم.

اما شاید یه روز شروع به نوشتن کنم !نوشتن داستانی که سالهاست دارم روش فکرمی کنم.یه داستان واقعی از یه انسان واقعی!کسی که همه زندگیم بسته به اونه

خودشم می دونه که یه روز این منم که همه دردو دلاشا می نویسم

بگزریم تا یه شب بیداری دیگه

مرحمت الی زیاد

یعنی متوجه نشدید که در این نوشته چه تحولی در من رخ داده؟

جای تعجبه اما زیاد مهم نیست از این به بعد من خودم شخصا"این تحولات را به شما یاد اوری می کنم

م براتون از هرجا که خبری توپ پیدا کنم می زارم و دائم بتون التماس نمی کنم : نظر بدهید خواهش دارم نظر بدهید التماس می کنم نظر بدهید چون شما اینقدر زوق زده می شوید که خودتان دست به دهن برایم نظر تایپ می کنید خوب برای اولین موضوع با یک متن اعصاب خورد کن چطورید یا بهتر است که با یک متن جالب شروع کنیم اما باز هم اعصاب خرد کن است هآآآآآآولی جالب است و غم انگیز داشته باشید:

 اگه گفتی این مشخصات چه کشوری است 20میلیون فقیر، 7 میلیون بیکار، 4 میلیون معتاد، 300 هزار زن تن فروش ؛ 14 میلیون بیمار روانى ، 600 هزار کودک کارگر ،یک و نیم میلیون محروم از تحصیل،8 میلیون بیسواد، 180 هزار نابغه فرارى با 30 تریلیون و400 میلیارد تومان خسارت ناشى از فرارمغز ها، 450 هزار تصادف در سال، 40 هزار بیمار ایدزی، سن بزهکاری زیر 10 سال، کف سنی فحشا 14 سال، و کف سنی اعتیاد 13 سال و... این ویرانه ایران است

خوب اول کمی اه بکشید بعد دودستی توی سرتان بزنید که دارید در چنین کشوری زندگی می کنید و هیچ کاری برای بهبود اوضاعتان نمی کنید

می گویید من چه کاری کرده ام ؟خوب من جوابی که در استین دارم این است که لااقل یک پله از شما جلو ترم یعنی توی سرم زده ام و حالا دنبال راه چاره ام که یک فکری برای این ویرانه بکنم

می گوئید چه فکری ؟؟؟؟خوب دارم هنوز راجع به این موضوع فکر می کنم